Jakie szanse i kto w drugiej turze? Moim zdaniem.

Gruchnęło, buchnęło coś, co wisiało dawno w powietrzu, a czego tylko najbliżsi z „Kołobrzeskich Razem” nie widzieli, a czego raczej nie chcieli widzieć. Historyczna chwila, o której mówił Jacek Woźniak w grudniu, trwała tylko chwilę (przeczytaj).  Przypomnę końcowe pytanie koleżanki z e-kg.pl: – Jakie są szanse, że to Porozumienie się utrzyma? – Żadne! – padła żartobliwa odpowiedź. Jakże prorocza! Ale póki co „Kołobrzescy – są jeszcze – Razem” się trzymają i co ich nie zburzy, to teoretycznie wzmocni.

Uważam, że odejście Jacka Woźniaka i samodzielny start w wyborach to bardzo dobry krok, ale… dla „Kołobrzeskich”. Dlaczego? Pół roku temu sytuacja była nieco inna. Mógł nie decydować się na start w ugrupowaniu, tylko zadecydować o samodzielności od razu. Byłby bardziej wiarygodny. Teraz, gdy jakiś czas aktywnie działał w „Kołobrzeskich”, a mimo to wybrał kolejną samodzielną drogę, świadczy o nim po prostu źle. Ładnie ubrane w słowa stwierdzenie, że „wyszedł naprzeciwko oczekiwaniom mieszkańców” to tylko słowa. Nikt rozsądny nie podejmuje decyzji na podstawie rozmów z mieszkańcami, którzy w wielu przypadkach mają w zwyczaju mówić w oczy co innego, a myśleć co innego. Należy szukać drugiego dna.

A może być nim zwyczajny „myk”, który już zadziałał: handel głosami w drugiej turze wyborów prezydenckich. Przecież cztery lata temu również mówił w rozmowie, jeszcze wtedy w Kulisach Kołobrzeskich, że nie przewiduje drugiej tury. Teraz padły te same słowa. Ale cztery lata zmieniły wiele. Przypomnijmy, co zdziałało „przekazanie” głosów przy poprzednich wyborach: stanowisko wiceprezydenta, chwilę potem żona otrzymała stanowisko doradcy w starostwie mimo swej brzemienności. Cud nad cudy, by kobieta w ciąży otrzymała stanowisko, w dodatku takie, którego wcześniej nie było. Wątpię również, by osoby, które poczuły się nieco źle w związku z nazwaniem ich „słupami” na listach wyborczych poszły na te listy ponownie. Jacek Woźniak co prawda dementował, że tak ich nazwał, to wypłynęło z opozycji, która dziś już nie jest opozycją, ale to inna bajka. Niemniej nie jest ważne, kto ich tak nazwał – przewiduję kłopoty z zapełnieniem tych list.

Sytuacja robi się bardzo ciekawa, ale analogiczna do poprzednich wyborów. Nie na darmo u byłego wiceprezydenta „skręt w prawo” był godnym zainteresowania znakiem już jakiś czas. Mogę jeszcze uwierzyć, że z europosłem Hocem Jacek Woźniak nie prowadził rozmów. Nie uwierzę jednak w to, że nie zapewnił sobie odpowiedniego zaplecza. Jakże idealnie pasuje do Prawa i Sprawiedliwości fakt, że rodzina cała chodzi regularnie do Kościoła, żona studiuje teologię, chce być katechetką – o czym informuje choćby w swoim artykule na kolobrzegwiary.pl:

Nie na darmo też Jacek Woźniak nie chciał dzisiaj komentować spraw ideologicznych. Bo jak? Na wszelki wypadek lepiej nie mówić nic o in vitro, sprzecznej z zasadami PiS, a także w ogóle o żadnej ideologii, bo przecież do końca pewności nie mamy, kto i jak te wybory „zakasuje”. Niemniej można być niemal pewnym, że do drugiej tury wejdzie Anna Mieczkowska i Maciej Bejnarowicz, choć teraz wszystko zależy od dobrze poprowadzonej kampanii. Komu w takiej sytuacji przekazać w takiej sytuacji poparcie? Przecież nie Annie Mieczkowskiej, bo przecież właśnie się opowiedział przeciwko niej, ogłaszając samodzielny start w wyborach. Przekaże swoje poparcie Maciejowi Bejnarowiczowi, który zapewni mu w ten sposób… wiceprezydenturę, a jakże. I program, jakże trafnie nazwany gdzieś w komentarzach „Rodzina na swoim” , dalej będzie się miał w najlepsze. Oczywiście można się spodziewać, że program ten nabierze pełni barw w przypadku wygranej „dodzisiejszego” wiceprezydenta, w tę wygraną jednak, na dziś, śmiem wątpić.
A szkoda. Moim zdaniem Jacek Woźniak zatracił swój ogromny potencjał w momencie ogłoszenia startu. Naprawdę – inaczej byłoby, gdyby od początku nie angażował się w projekt „Kołobrzescy Razem”, a mówił o swoim starcie osobno. Zyskałby o wiele, wiele więcej.

Patrząc na tę rozpędzającą się kampanię wyborczą, nachodzi mnie taka refleksja: naszemu miastu jest potrzebna świeża, „czysta” krew. Potrzebujemy młodych – a dojrzałych, dojrzałych – a młodych duchem, znających się na swoich zadaniach, ludzi. Chyba już do tego dojrzeliśmy. Czas na gruntowne zmiany i wiarę – ale w to, że takie osoby są i coś mogą zdziałać. Ja kilku takich nawet widzę i czas uwierzyć w to, że każdy z Was takie osoby wokół siebie widzi. Stawiam po prostu: na Kołobrzeg, na tę – mam nadzieję – czekającą na właściwe osoby ławkę.